Aprilrit 2020

“Aprilrit”

Op zaterdag 13 juni werd de “Aprilrit” verreden, die vanwege het corona-virus was verschoven. De rit bestond uit een lange en korte route: de lange, vertrek om  9 uur,  ging door 5 provincies (voor een beschrijving zie de agenda),  de korte,  vertrek om 13 uur, ging over de Veluwe. De start van beide routes was bij het Esso tankstation aan de Ceintuurbaan.

Met voorrijder Geert S., André de J. en Marinus H. reed ik de korte route. Deze liep van Zwolle via de A -28 naar Wezep, Elspeet, Garderen, Stroe, Otterloo, Hoenderloo, Beekbergen, Voorst, Terwolde en langs de IJssel weer terug naar de Peperbusstad.

De Veluwe blijft altijd mooi om te rijden. Het landschap wordt bepaald door bossen,  heidevelden, zandverstuivingen, beken en vennen. De bomen met hun dichte bladerdak boden ons beschutting tegen de felle zon.  Op deze mooie zaterdag waren wij niet de enige weggebruikers. Het was erg druk op de weg en op de terrassen. Wij wipten uit het zadel in Hoenderloo. Op het terras golden de corona-regels. Wij ontsmetten onze handen.  Een bevallige serveerster kwam naar ons toe en vroeg of wij tot één huishouding behoorden. Met een stalen gezicht bevestigde Marinus die vraag en zei dat die persoon (en hij wees naar mij) de vader was van het drietal. De dame lachte minzaam maar vroeg ons toch om niet bij elkaar te gaan zitten maar aan twee tafeltjes plaats te nemen. En zo geschiedde. De koffie smaakte goed, het appelgebak was echter al uitverkocht. Op het terras zat ook Kees B., Geuje v.d. L. en nog iemand die voor het eerst mee reed. Met hun  toestemming maakte ik haastig een foto van dit trio. Bij thuiskomst bleek dat Kees niet op de foto stond en dat is niet omdat hij het niet wilde. Sorry Kees.

Met nieuwe energie vervolgden wij in een gezapig tempo onze rit. Na verloop van tijd kwamen we in de IJsselvallei en in de gemeente Voorst. Vele  landgoederen en buitenplaatsen, omringd door parken en grachten, sieren hier het landschap. Mooi om hier te rijden.

Onder aan de IJsseldijk, bij de ingang naar recreatiepark De Scherpenhof in Terwolde, stopten wij voor een laatste versnapering. Boven ons passeerden vele motorrijders. Sommigen reden “onmeunig” hard en lapten snelheid en geluid aan hun (motor)laars. Niet verwonderlijk  dat dijkbewoners klagen over motorterreur. Dit soort bikers zorgen voor een slecht imago van de motorrijder en voor afsluiting van mooie dijkweggetjes. Laten wij als MC Zwolle ons tempo en het aantal decibels in de gaten houden.

Over de IJsseldijk aan Gelderse zijde reden we naar Zwolle terug. Vanwege de corona-perikelen namen we niet de pont bij Olst. Rond half zes waren we thuis. Het was een mooie rit, met soms wel wat lange rechte N-wegen. Dank aan de uitzetter(s).